สะแกวัลย์

ชื่อวิทยาศาสตร์      Calycopteris floribunda Lamk.
ตระกูล                    COMBRETACEAE
ชื่อสามัญ                         –  

ลักษณะทั่วไป

ต้น เป็นไม้พุ่มเลื้อยที่มีขนาดใหญ่ เนื้อแข็ง เถาสีน้ำตาล กิ่งอ่อนเป็นสีเขียวและมีขน

ใบ    เป็นไม้ใบเดี่ยวใบออกตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ ตามข้อ ใบเป็นรูปไข่ หรือรูปรี โคนใบมนปลาย ใบเรียวแหลม ใบสีเขียวเข้มด้านล่างใบมีขนสีน้ำตาลปนเหลืองและนุ่ม ขึ้นอยู่หนาแน่น

ดอก  ออกดอกเป็นช่อกระจายอยู่ตามปลายกิ่งหรือปลายยอด ดอกมีสีเขียวอมเหลือง มีขน มีกลีบเลี้ยง ส่วนปลายของกลีบเลี้ยง จะแยกออกเป็น 5 กลีบ ไม่มีกลีบดอก มีเกสรตัวผู้ 10 อัน เป็นรูปรี

ฤดูกาลออกดอก  ออกดอกเดือนมกราคมถึงมีนาคม

การปลูก  ปลูกโดยการนำเอากิ่งที่ได้จากการตอนหรือต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ดมาปลูกลงดินโดยขุดหลุมปลูกให้มีขนาด 1×1 ฟุต หรือมากกว่านี้เล็กน้อยรองก้นหลุมด้วยปุ๋ยหมัก หรือปุ๋ยคอก ประมาณ 1/4 ของหลุม
กลบดินเล็กน้อย แล้ววางกิ่งลงกลางหลุม กลบดินพอแน่น แล้วรดน้ำให้ชุ่ม ควรปลูกสะแกวัลย์ใกล้ริมรั้ว
หรืออาจจะปลูกเป็นซุ้มประตูหรือไม่ก็จะต้องทำร้านโครงไม้หรือโครงเหล็กเพื่อให้เถาของสะแกวัลย์เลื้อย
พาดไปได้

การดูแลรักษา

แสง สะแกวัลย์เป็นไม้ที่ต้องการแสงแดดปานกลาง

น้ำ ต้องการน้ำปานกลาง ในระยแรกปลูกควรหมั่นรดน้ำให้ดินมีความชุ่มชื้นอยู่อย่างสม่ำเสมอ แต่เมื่อต้นโตแล้วให้รดน้ำวันละ 2 ครั้ง ในตอนเช้าและเย็น

ดิน เป็นไม้ที่เจริญงอกงามได้ดีในดินร่วนที่มีส่วนผสมของใบไม้ผุและดินที่มีความชุ่มชื้น

ปุ๋ย ใช้ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ใส่บริเวณโคนต้นปีละ 2 ครั้ง หากใบไม้มีอาการ ใบเหลือง หรือใบ ไม่ตกก็ให้รดด้วยรูเรีย สัปดาห์ละ 2 ครั้ง ติดต่อกันประมาณ 2 สัปดาห์

โรคและแมลง   ไม่มีปัญหาเรื่องโรค หรือแมลงรบกวน

การขยายพันธุ์  โดยการตอนกิ่งและเพาะเมล็ด

ภาพนี้ถ่ายที่อุทยานศรีเทพ ปี 2009